Het doek is gevallen over het stuk van Vreugd in Deugd, maar in de wandelgangen hoor je de verhalen nog nasluimeren.
De pikante klucht “Striptease” van Kamiel Kemels werd door Chris De Saveur naar een tof Houtems toneelstuk vertaald. En het mag gezegd zijn, in Vreugd in Deugd zijn natuurtalenten niet ver te zoek.
Alle acteurs zetten hun beste beentje voor en dat de sfeer er dik inzit kan het publiek ook wel merken. Graag had ik toch enkele vermeldingen gedaan.
Allereerst Nadia De Troyer (Claire) en Nils Stevens (schepen Kennis). Het kan niet gemakkelijk zijn om de hele tijd je stem te moeten verheffen en stuurse blikken naar het publiek en medespelers te sturen als dat niet in je eigenlijke aard ligt. De ongetwijfelde insiders op de planken zullen het aanhouden van de boze rol ook niet vergemakkelijken. Heel overtuigend acteerwerk. Maar geef mij toch maar de echte Nils en Nadia, die zijn veel sympathieker.
Womanpower was niet enkel bij Nadia te vinden. Ook Virginie Buyse (Colletta, beter bekend als “ons moeke”) en Hilde Van Liedekerke (Lizaken) speelden hun rol met verve.
De gelijkenissen tussen het begin van 1ste en 2de deel van het stuk was ook heel goed gevonden. Perfect om de aandacht van het publiek terug te grijpen.
Het is een moeilijke uitdaging om een hoofdrol met veel tekst aan te nemen 3 weken voor het stuk zijn generale repetitie doet. Maar het hield Laurens Van Der Beken (Polleke) niet tegen om op de deuren van Vreugd in Deugd te gaan aankloppen en zichzelf aan te bieden. Hij kwam terecht in een groep onbekenden en daar was reeds 3 weken later absoluut niets meer van te zien. De sfeer en steun van iedereen zal geholpen hebben, maar ik denk dat iedereen akkoord gaat dat hij een extra pluim verdient. Proficiat Laurens!
Mannen aan de macht, dit jaar, op de planken van Vreugd in Deugd. De prestaties die Tim De Groote (Bruno) en Moesty – Marc Raes (Frank) elk jaar weer leveren zijn schitterend. Kluchten acteren, het is op hun kathedralen van lijven geschreven. Ze hebben nog niets gezegd en het publiek zit al de giechelen en te grijnzen. Het is dan ook geen evidentie om als 2de jaars tussen dergelijke sterspelers, met stemmen als klokken, gezet te worden en toch niet onder te doen. Dieter Waterloos (Harry) heeft zijn stempel gezet en is 1tje om te houden. De loftrompetten werden terecht van alle kanten boven gehaald.
Het is wellicht niet gemakkelijk om als acteerliefhebber de handdoek in de ring te gooien en de fakkel door te geven aan de volgende generatie. In Houtem hebben ze die moeilijke stap enkele jaren terug genomen en steeds weer bewijst die jongere generatie hun dankbaarheid door elk jaar beter en beter te gaan spelen. Het gaat bij Vreugd in Deugd niet alleen over acteren, maar ook over vriendschap en gezelligheid en daar kon het aanwezige publiek dit jaar alleen maar mee van genieten.
Bedankt Vreugd in Deugd. Tot volgend jaar!
Greetje De Saedeleer
Hieronder foto’s genomen op de generale repetitie…
Vreugd in deugd 